HIZ TUTKUSU

İnsan ancak yavaşlayarak yaşadığının farkına varır, bir şey öğrenir. Hız asrımız insanının bir hastalığıdır. Böylece pek çok şeyi atlıyor, hiçbir şeyin farkında olmuyoruz. Bir şeyi anlamak, ona nüfuz etmek, derinliğine ulaşmak için yavaşlamamız lazımdır. Hızlanmak kendimizden uzaklaşmaya, kendimizden kaçıp kurtulmaya çalışmak demektir. Hızla kendimizden kurtulamayız. Yavaşlayarak farkındalığımızı artırır, kendimizi tanırız. Hız insanların yüzeysel ve sığ olmalarına sebep oluyor. Bu da insandaki içsel boşluğun ve ruhundaki çölün büyüklüğünü gösteriyor.

Dostum o kadar hızlı hareket etme, biraz ağır davran. Meydana gelenlerin farkında ol, hayatı ıskalama. Hızlı hareket ederek yaşadıklarımızın bize bir şey öğretmeden geçip gitmesine izin veriyoruz. Bu şekilde yaşamak bizi zenginleştirmiyor, daha iyi etmiyor, bize yeni bir şey öğretmiyor. Bir şeyin üzerinde yeterince durmadan onu anlayamayız. Yavaş yağan yağmur ancak toprağa nüfuz eder.

Doğal gelişmenin seyri yavaştır fakat bu yavaşlık etkilidir ve sonuç alıcıdır. Ağaçların nasıl büyüdüğüne bakın. Onlar hiç fark ettirmeden gelişirler. Çocukların gelişmesine bakın hiç büyümüyor görünürler, bir de bakarsınız ki büyük adamlar olmuşlar. Şu dünkü çocuk bugün önemli bir yere gelmiş profesör olmuş. Ne çabuk da büyüdü der şaşarsınız. Hâlbuki o çok yavaş buralara gelmiştir. Gerçek ilerleme göze batmaz. İşleri zorlamaya ve acele etmeye gerek yoktur. Her şeyin zamanı vardır.