FANATİZM HAKKINDA

İnsanlık için en büyük tehlikelerden biri fanatizmdir. Bütün kesin inançlılar fanatiktir. Kendine güveni olmayan, mutsuz, başarısız, yeteneksiz bireyler fanatik olur. Fanatik; bağlandığı din, inanç, parti, kulüp, fikir her neyse onun dışındaki her şeye düşmandır. Kalbinde besleyip büyüttüğü kin ve nefretle ayakta kalır. Kimseyi dinlemeye tahammül edemez. Ruhu ne kadar boşsa, fanatizmi de o kadar büyük olur.

Dünyada farklı fikirlerin varlığını ve her birisinin çok makul yanları olduğunu görürsek dar görüşlülükten kurtulur; tek gerçeğin bizim gerçeğimiz, tek bakışın bizim bakışımız olmadığını anlarız. Mutlak gerçek yoktur. Bütün fikirlerin izafi bir doğrulukları vardır. Doğruluğun ölçüsü pratikle doğrulanmasıdır. Bir fikir veya inanç eğer hayatımızda işe yaramıyor, değişiklik meydana getirmiyorsa boştur.

Fanatizm bir fikir değil. Her fikrin ve inancın fanatiği vardır. İslam’ın ilk devirlerinde taassup yani fanatizm yoktu. Her çeşit fikir ve düşünce serbestçe ifade ediliyor ve tartışılıyordu. Fanatizm daha sonraki devirlerin hastalığıdır. Artık insanlar düşünmüyor fikir üretemiyordu. Bir zata ve gruba körü körüne bağlanıyor, kendini dışa kapatıyordu.. Bu hastalık ne yazık ki henüz sona ermiş değil.