DÜŞMANI OLMAK

İnsana dost lazım olduğu kadar düşman da lazımdır. Elbette durup dururken düşman kazanmak akıllılık değil. Fakat düşmanı olunca da korkmamak ve geri adım atmamak gerekir. İnsan geri çekilirse bir hiç olarak kalır. Hiç kimseyi rahatsız etmeyen fikirler fikir değildir. İnsanları kızdırmadan ve öfkelerine muhatap olmadan yeni ve faydalı bir iş başarılamaz.  Büyük adamların büyük düşmanları olur.

Başkalarına düşmanlık yaparak ayakta kalmaya çalışmak doğru değil. Böyle kimselerin bir fikirleri ve davaları yoktur. Durduk yerde kendilerine düşman yaratırlar. Bu arı deliğine parmağını sokmaktır. Düşmanlığın ve düşmanlarla uğraşmanın da kuralı vardır. Erkekçe ve mertçe düşmanlık yapmalı. Ahlaksızca hareket etmemeli. Bel altı vurmamalı, iftira atmamalı. Böyle yapmak düşmanı güçlendirir.

Düşmanını veya rakibini hakiki anlamda yenmek, onu haksız olduğuna inandırmaktır. Aksi takdirde yenseniz bile zayıf olduğu için yenildiğine inanır ve size olan düşmanlığı devam eder. Yenilmek onun için hiçbir anlam ifade etmez, güçlendiği zaman tekrar karşınıza çıkmayı bekler. Esas zafer düşmanına haksızlığını ve yanlışlığını ona kabul ettirmektir. Savaşçı her zaman barışa ve adalete taraf olmalı.