Çocuk ihmali ve istismarı

Çocuk diyorum azizim çocuk, geleceğimiz, güvencemiz, göz nurlarımız… Bazısının yıllarca hasretle yollarını gözlediği, bazısının kolay bulup kıymetini bilmediği… Dünyanın en masum yaratılmışları, kanatsız melekleri… Böylesine kıymetli, her biri adeta hazine değerinde olan gül goncalarına, Allah’ın emanetlerine bu hıyanet neden? Neden her gün gazete köşelerinde, televizyon programlarında, haberlerde istismar veya ihmal tabloları okuyor, izliyor,görüyoruz? Bu sapkınlık niçin?
Çocuk istismarı, Dünya Sağlık Örgütü’nü tanımına göre; ‘’Çocuğun sağlığını, fiziksel ve psikososyal gelişimini olumsuz etkileyen, bir yetişkin, toplum ya da devlet tarafından bilerek ya da bilmeyerek uygulanan tüm davranışlar çocuğa kötü muameledir.’’ Der.
Çocuk ihmali ise; ‘’ On sekiz yaşın altındaki çocukların ya da ergenlerin fiziksel ve psikolojik sağlıkları ve gelişmeleri için temel olan beslenme, korunma, sevgi, gözetim, eğitim ve yol gösterme gibi gereksinimlerinin kendilerine bakıp onları gözetmekle yükümlü kişilerce yeterince karşılanmamasıdır.
BesselA.van der Kolk ‘a ait şöyle güzel bir söz var: ‘’ Hiçbir ilaç, kötü geçmiş çocukluğu düzeltmiyor.’’
Ah ne güzel bir ifade…

Çocukluk anavatanımız, çocukluk şah damarımız… Bir koparıldı mı, bir kesildi mi yok ki geri dönüşü…
Aslında hatayı, çocuklara sahip olduğumuzu, onların bize ait olduklarını zannederek yapıyoruz. Kendimizde onlar üzerinde her türlü tasarrufu kullanma hakkını buluyoruz ne yazık ki…  Çocuklar bizim stres topumuz değil, sinirimizi üzerlerinden çıkaracağımız bir oyuncak değil…Farkına varmak gerek. Ne yazık ki hem ülkemizde hem de dünyada gün geçmiyor ki istismar ve ihmal haberleri duymayalım. Bunlar sadece medyaya yansıyanlar. Ya yansımayanlar? Kim bilir daha kaç evde çocuk sözde -şımarıklık- yaptığı için şiddete maruz kaldı. Kaç evde baba sinirini yavrusundan çıkartıp o da hakketti ama mazeretinin ardına sığındı.Kaç anne yüklerinin altında ezilip, olan stresini, zarar görmesini en son isteyeceğikişi olan çocuğundan çıkardı….

Ya cinsel istismarlar? Çocuğun buna maruz kalması ne kadar zor ise bunu ifade etmesi de o kadar zordur. Hele ifade etmeye çalışırken ebeveyni tarafından inanılmadığını hissederse…. En güvendiği limanına en zor durumunu anlatmaya gayret ederken -çocuk yerine konduğunu- inanılmadığını gördüğünde onda oluşan hayal kırıklığını, bundan sonraki yaşamında kimseye güvenemeyeceğine inanmasını hayal edebiliyor musunuz? Ah çocuklar,canım çocuklar… Çocukluğunu yaşayamamış çocuklar…Sizin vebalinizi kim üstlenecek? Kimden soracaksınız hesabınızı? Hangi hesap kaybolmuş çocukluğunuzu geri verebilecek ki?
Çocuklara olan sözlü şiddet var bir de ne yazık ki… Baskı altına almak için söylenen onlarca cümle ve çocuklarda oluşturduğu tahribat… Neticesinde kendine güvensiz çocuklar…Halk deyimiyle pısırık çocuklar…Bu çocuklar büyüdüklerinde ne oluyor biliyor musunuz? Yaptığı her işi birilerine beğendirebilmek için yapan, bir onay cümlesi için kendinden tavizler veren, ne olursa olsun yine de kendini ve yaptıklarını beğenmeyen özgüvensiz bireyler… Sahiden bir anne ya da babaya yaptıklarının neticesinin bunlar olacağı söylense yine de aynı şekilde davranırlar mıydı kıymetlilerine?
Bir bireyin fiziksel, ruhsal, sosyal bütün geleceği çocukluğunda saklı.
Merhameti de, sevgisi de, saygısı da, güveni de… Bunların temelini atan ise bizler, yani anne babalarıyız.
Şiddet başlı başına çirkin bir kelime, çocuk ve şiddet ise yan yana gelemeyecek kadar iki ayrı kelime… Öyle olmalı. Çocuk şiddetin “Ş” sini bilmemeli… Sözlüsü, fizikseli, ruhsalı…. İstismarı, ihmali hiçbir çocuk hak etmiyor. Bunun mazereti yok. Bunu yapan, yapma ihtimali olan tedavi görmeli, uslanmıyorsa bir hücreye kapatılmalı. Sabrımız taştı. Bir istismar haberini daha duymaya gücümüz kalmadı. Çocukların ise hali kalmadı sizin pisliklerinizi omuzlarında bir ömür taşımaya….
Susmamalı!  Sen susarsan çocuk susar. Küçük dilini yutar. Ümitsiz bir nesil, şiddete meyli olan bir nesil peyda olur. İster miyiz? Hayır.
Çocuklarına çocukluğunu yaşatanlara selam olsun.. Gülücüklerle, oyunlarla, hayallerle, masallarla çocukluğunu karşılatanlara selam olsun.Canım çocuklar, siz çok yaşayın emi ? Vesselam.