YALNIZLIK HAKKINDA

Herkesin ara sıra yalnız kalmaya ve sükûnet içinde ruhunu dinlemeye ihtiyacı vardır. Günün belirli bir saatini mutlaka buna ayırmalıyız. Hiç vaktim yok, çok fazla meşgulüm diye mazeret beyan etmemeli. Yakıtı olmayan bir araba yürümez, bakımı yapılmayan bir aygıt çalışamaz. Kendine zaman ayırmalı, günün gürültüsünden ve dağdağasından kurtulmalısın. Dur durak bilmeden çalışmak ve kendini olayların akışına bilinçsizce kaptırmak kötüdür. Bunalır sersemlersin, hatta iş yapamaz hale gelirsin. Olayları daha geniş bir perspektiften görmek için yalnız kalmalıyız.

Kendisiyle baş başa kalmak sıkıntılıdır fakat çok yararlıdır. Geçmişte yaptığınız hatalar ve sizi üzen şeyler karşınıza çıkar. Hep bunlardan yani kendinizden kaçmışsınız ama üzerlerini örtmekle onlardan kurtulamazsınız. Zamanında üzüntüsü yaşanmamış şey, her yerde karşımıza çıkar. Bundan kurtulmak için üzüntüyle karşılaşmanız lazımdır. Hayatınızdaki bunca karmaşa ve telaşa stop deyin, bir sükûn adacığı yaratın. Ruh, huzur ve sükûnunu yalnızlıkta bulur. İnsan yalnızlıkta gelişir, olgunlaşır.

Yalnızlık için “zümrüt inziva” diyor Nietzsche. Bilgeliği arayanlar yalnız kalmayı tercih etmişler. Mağaralar, çöller, tenha ve ıssız yerler münzevilerin mekânı olmuş. Kalabalığın gürültüsü içinde insanın düşüncesini geliştirmesi mümkün değildir. Yalnız kalmaya tahammül edemeyen modern insan kendine yabancılaşmış, boş ve içeriksiz bir kalıp haline gelmiştir. Kalabalıklar içinde insan yitip gidiyor.

İnsan yalnızlığın ne kadar yararlı ve gerekli olduğunu anlayamıyor. Mutlaka birisiyle konuşacak, oyun oynayacak, eğlenecek, gazete okuyacak, bir şeylerle oyalanacak. Böylece kendinden kaçmaya ve uzaklaşmaya çalışacak çünkü kendisiyle baş başa kalmak ona hatalarını, yanlışlarını, kusurlarını hatırlatıyor. Ona beğenmediği yüzünü gösteriyor ve “sen o sandığın kişi değilsin, busun” diyor.

Harici ilişkilerin çokluğu derinleşmeye engeldir. Yalnızlıktan hoşlanmaya başladığınızda, olgunlaşmaya başlıyorsunuz demektir. Kendisiyle baş başa kalma cesareti göstermeden hiç kimse bir adım bile ilerleyemez. İnsan, ruhunun derin tabakalarına sessizlikte ve yalnızlıkta ulaşır. Yalnızlık, insanın özünü keşfetmesine yarar.