TABİATTAKİ İLAHİ DÜZEN

Tabiatta mükemmel bir düzen var. Atomlardan galaksilere kadar bütün evrende akılları hayrette bırakan bir intizam var. Her şey yerli yerindedir. Canlıların hayatlarında bir bilinçlilik var. Her şey bir plan ve program dâhilinde cereyan ediyor. Bir çekirdekte bir hayat programı saklanmıştır. Buğdaydan arpa, elmadan erik çıkmıyor. Hiçbir şey birbirine karışmıyor. Bunun büyük bir aklın eseri olduğu nasıl inkâr edilebilir! Bilinçsiz bir şeyden bilinçli bir şey nasıl çıkabilir.

Canlıların faaliyetlerindeki mükemmellik insanı hayrette bırakır. Tek hücre bölünerek çoğalır ve değişik dokuları, organları ve sistemleri oluşturur. Her hücre sanki nereye gideceğini ve görevinin ne olduğunu biliyor, diğerleriyle uyum ve ahenk içinde çalışıyor. Vücut hastalandığında savunma elemanlarını harekete geçiriyor. Bazı organlar yetersiz kaldığında diğerleri daha çok çalışarak eksikliği telafi ediyor.

Bir domates fidesi düşünün. Onu toprağa dikiyor ve suluyorsunuz. Yemyeşil dallar ve yapraklar etrafı kaplıyor, yayılıyor. Üzerinde sarıçiçekler çıkıyor ve kırmızı domateslere dönüşüyorlar. Domatesi alıp yarıyorsunuz içinde küçücük çekirdekler görüyorsunuz. Bu çekirdeklerin bitkinin neslinin devamı için olduğunu kim inkâr edebilir. Siyah toprak, yeşil dallar, kırmızı domatesler, küçücük çekirdekler…

En zararlı ve tehlikeli görünen hayvanlar bile tabiattaki dengeye hizmet ediyor. Fakat biz bunu anlamıyoruz. İçinde yaşadığımız çevreyi akılsız ve bilinçsiz hareketlerimizle kirleterek tabiatı yaşanmaz hale getiriyoruz. Kendi felaketimizi kendi ellerimizle hazırladığımızın farkında değiliz. Tabiatı sömürüyor, dünyayı yaşanmaz hale getiriyor, karaları ve denizleri ve havayı kirletiyoruz.

Tabiatı okumak, araştırmak, anlamaya çalışmak insanın görevidir. Bunu sadece ondan maddi çıkarlar elde etmek için yapmamalıyız.  Mademki yaratılan her varlık Allahın bir ayetidir neden onu incelemeye ve tanımaya çalışmıyoruz. Neden büyük kâinat kitabını okumuyoruz! Kuran sürekli bize etrafımızda cereyan eden olaylara bakıp ibret almamızı emrediyor. Önce kâinat kitabını okumalıyız.

Şüphesiz bu dünyada çelişkiler, karşıtlıklar ve çatışmalar var. Kimse bunu inkâr edemez. Fakat yine de düzen düzensizliğe üstün geliyor. Vücudumuzdaki doku ve organlar arasında düzen olmasaydı ayakta kalabilir miydik? Evrende yıldızlar arasında düzen ve ahenk olmasaydı evren yerinde durur muydu? Alman filozof Leibniz’in dediği gibi: “Bu dünya mümkün olan dünyaların en iyisidir”. Bize düşen; tabiattaki denge, uyum, ahenk ve düzeni keşfederek onun yasalarına göre yaşamaktır.