GÜNAHIN PSİKOLOJİSİ

Günah işlemekle kendini günaha kaptırmak farklı şeylerdir.  Şeytan insanı günaha teşvik eder. Günahı işlerken küçük gösterir sonra büyük gösterir. “Sen artık mahvoldun, kimsenin yüzüne bakamazsın” der, çamura düşmüş bir insanın debelenmesi gibi günahta kalmanı telkin eder. İnsanın vazifesi yere düşünce kalkmaktır. Yere düştükten sonra ayağa kalkabiliyorsa kendisiyle gurur duymalı. Ben imtihanı başardım, ondan zaferle çıktım demeli. Hakiki fazilet günahı terk etmekle başlar.

Hz. Ali diyor ki “bir kadınla karşılaştığında ilk bakışın lehine, ikinci bakışın aleyhinedir”.  Güzel bir kadın yüzü görünce ondan etkilenmemek mümkün değildir. Fakat dönüp bakarsan veya onu tekrar görmek için çaba harcarsan, hatta arkasından gidersen bu kendini günaha kaptırmak olur. Peygamberimiz yolda güzel bir kadın gören birinin eve gidip hanımıyla birlikte olmasını öğütlemiştir.  Böylece onun etkisi zail olur. Bir günah işlediğinizde hemen arkasından iyi bir iş yapın ki izleri silinsin.

İnsan günahını saklamalıdır çünkü günahın açıklanması ayrı bir günahtır ve cemiyetin ahlakını ifsat eder. Eğer birbirimizin günahlarını bilseydik birbirimizin yüzüne bakamazdık. Bir günaha muttali olan onu görmezlikten gelmeli ve saklamalıdır. Tabii eğer günahı işleyen bundan mahcup oluyorsa… Kimsenin günahını araştırmamalı ve hele bunu öğrendiğimizde asla sevinmemeliyiz. Günahtan kurtulmak isteyene destek olmalı. Müminler birbirine dua eder, birbirinin iyiliğini isterler.