BANA BİR ŞİİR ISMARLA, EYLÜL’Ü KONUŞALIM !

Hayatımda ilk kez birisi bana , “Kendine çok dikkat et” dedi. Anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde…

Ağaçların dertlerini daha fazla tutamayıp ulu orta etrafa saçtığı , kuşların ; bir anda göçmenliğini hatırladığı ve aşkların da ayrılık iklimine büründüğü Eylül’ü birbirimize bir şiir ısmarlayarak konuşmaya başlayabiliriz.

Büyük aşıkların kalemlerini ağlattığı Eylül’enispet yapar gibi , hüzün dolu satırların arasına yaprakları kuruturuz. Tekrar açıp baktığımızda ise ne kadar ufalandığımızı görürüz. Ne kadar istesek de eskisi gibi bir bütün ve canlı gözükmüyor maalesef…

Kavurucu sıcaklara karşı bir veda değil bu , kalbimize soğukluk girdi bir kere ve kalbe soğukluk girdi mi kolay kolay da ısınmıyor ve bu yüzdendir ki ruhumuz her daim tatil havasında…

Ama her şeye rağmen bütün bu yaşadıklarımızı deneyimleyerek güçlü bir başlangıca merhaba deme vakti.

Hayatta asla yapılmayacak hataları yapmış olsak da , şanslarımızı olur olmadık yerde boşu boşuna harcamış olsak da umudu , unutmakla karıştırmamamız gerek.

Sadece vedalarda “kendine çok iyi bak “ değil , her zaman kendimize çok iyi bakalım zira bu evren bize çiçeklerini daha gösterişli açma imkânı veriyor.

Eylül de toparlanıp gidecek işte , Ekim filan da gidecek bu gidişle yeter ki geleceğe daha güzel bakacak hislerimizi sarartmayalım.

Unutmayalım , kimilerine göre veda kimilerine ise merhaba dediğimiz bir andayız. Biz merhaba diyelim ki her haberde içlerimizi karartan bu çağa bir tan atımı olalım.