Özel eğitimciler o kadar önemli değil (mi)
Kahramanmaraş merkezli 10 ili etkileyen, Cumhuriyet tarihinin en büyük depremlerinin 5’inci gününe girdiğimiz bugün, eğitimle ilgili süreci etkileyecek iki karar alındı. Birisi okulların 20 Şubat’a kadar kapalı kalmasıydı, diğeri ise üniversitelerin bahar döneminin ikinci bir duyuruya kadar durdurulmasıydı.
Üniversiteler için kritik bir süreç olduğunu söylemek mümkün. Özellikle Mersin’de kız öğrenci yurtlarında yaşandığı iddia edilen olaylar son derece ürkütücü.
Ancak bir husus daha var ki sosyal medya üzerinden seslerini duyurmaya çalışmalarının henüz bir karşılığı olamadı maalesef.
Anaokulları, ilkokullar, ortaokullar, liseler ve üniversitelerin tatil edilmesinin esas sebebini Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer, “Afet sürecinde ailelerinin ve yakınlarının yanında olmak isteyen eğitimcilere ve öğrencilerimizin ailelerine destek olmak” olarak açıklamıştı.
ÖZEL EĞİTİMCİLERİ UNUTMUŞ OLABİLİR MİSİNİZ ACABA?
Peki ya özel eğitim kurumları? Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı hizmet veren rehabilitasyon merkezlerinde hizmet veren eğitimcilerin afet bölgelerinde aileleri ve yakınları olduğu gerçeği neden unutuldu? Maalesef ki özele bağlı olan bu kurumların önceliği maddi hususlar olduğu için burada çalışan eğitimciler bu sürecin dışında tutuluyor. Peki onlar nasıl hissediyor? #rehabilitasyonmerkezleritatiledilsin ve #özeleğitim hashtagleri üzerinden paylaştıkları sitemlere bir bakalım…
Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezleri de eğitim kurumudur. Buraya gelen çocuklar özel çocuklardır, bizler için travma olan bu durumun özel çocuklar üzerindeki etkisi daha büyük olacaktır.
Bizlerde eğitimciyiz, bu ülkede değer görmek istiyoruz, biz de yakınlarımızın acısına ortak olmak için deprem bölgesinde olmak istiyoruz LÜTFEN SESİMİZİ DUYUN.
Bu zorlu süreçte tek açık eğitim kurumu biziz.
Arkadaşlar yaşanan deprem felâketinden ve aldığımız üzücü haberden dolayı derslere adapte olamıyor, çalışmalara gereken özveriyi gösteremiyoruz. Bizler de normal okullar gibi ara verilmeli.
Nasıl bir eğitim anlayışı bu. Biz eğitimci değil miyiz? Biz Özel çocukların Özel Öğretmeniyiz. Bırakın da biz de yasımızı yaşayabilelim. Yardım etmeye çalışalım.
Eğitim öğretime ara verildi, neden MEB’e bağlı rehabilitasyon merkezleri açık kalıyor? Orada özel çocuklara eğitim veren bizler öğretmen değil miyiz? Biz içimizdeki acıyla bu psikolojiyle nasıl özel çocuklarımıza verimli eğitim verebiliriz?
Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezleri MEB’e bağlı özel çocukların eğitim ve öğretimine profesyonellerce destek veren eğitim kurumlarıdır diğer MEB kurumlarından ayrılamaz farklı muamele göremez eğitimde eşitlik istiyoruz.
Spor müsabakaları bile ertelendi. Biz süper kahraman değiliz. Lütfen görün artık…
Madem MEB’e bağlıysak neden aynı haklara sahip değiliz. Onlar depremden etkilendi de rehabilitasyonda çalışanlar etkilenmedi mi?
Bakın bunlar sadece bir kısmı. Özel çocuklara eğitim veren eğitimcilerin şu süreçte gerçekten sağlıklı bir süreç geçirmelerini düşünmek büyük bir yanılgı. Umarım sesleri olabilirim ve özel eğitimciler de yaslarını tutmaları gereken bu süreçte özel çocuklar için kendilerini faydasız hissedecekleri günler yaşamazlar…