TEFEKKÜR HAKKINDA

Tefekkür bir konunun derinliğine varmak için üzerinde etraflıca ve yoğun bir şekilde düşünmektir. Tefekkürle konu hakkında zihinde yeni anlamlar oluşur, düşüncelerinizde gelişmeler olur. Bir şeyin üzerinde ısrarla düşünmek görmediğimiz şeyleri görmemize yarar. İnsanların çoğunda bir şey üzerinde uzunca durmak kabiliyeti yoktur. Bunun için herhangi bir şeye içten ve derinden ilgi duymak gerekir.

Bedenimizin gıdaya ihtiyacı gibi ruhumuzun fikir ve tefekküre ihtiyacı vardır. Tefekkür olmazsa ruh boş bir çuval gibi ayakta duramaz. En az bedenimize gösterdiğimiz ihtimam kadar düşüncemize de ihtimam göstermeliyiz. Düşüncesini geliştirmeyen insanlar hayatın fırtınalarına dayanamaz. Tefekkür doğru düşünmesini öğrenmektir. Tefekkürün dayanağı okuma, tecrübe ve gözlemlerimizdir.

Yaşamanın en üstün faaliyeti düşünce geliştirmek, olgunlaştırmaktır.  Çünkü insanın hayatını aklı ve düşünceleri yönetir. Bir şeyi en iyi yapmayı düşüncesi ile öğrenir. Kendisine lazım olan her şeyi insan düşünerek elde eder. İnsan daha iyi düşünmesini öğrenerek daha iyi bir insan olur. Var olduğunun farkında olan tek varlık insandır. Allah kendi açılımını insanda düşünce ile yapıyor.

Hadislerde “bir saat tefekkürün bir yıl ibadetten hayırlı olduğu” anlatılıyor. Tefekkür; eşya ve olaylara herkesin baktığından farklı bakmak, görünüşün altında olanı görmek, olaylar arasında ilişkiler kurmak, yeni sorular sormak, yeni cevaplar aramak ve parçanın bütünle olan ilişkisini kavramaktır. Bir sorunu, derdi, sıkıntısı olmayanın tefekkürü olamaz.  İnsan yanlış giden şeyleri düzeltmek için düşünür.

Düşünmesini bilen için etrafımızdaki her şey tefekkür konusu olabilir. Canlı cansız bütün varlıklar bir kitabın satırları gibi anlam taşır. Bunun için gözünü açmak ve buna zaman ayırmak gerekir. İnsanlar işlerine o kadar dalıyorlar ki akıl ve anlayışlarını geliştirmeye fırsat bulamıyorlar.  Olan bitenden habersiz yaşıyor, gördükleri halde bakıp anlamaya çalışmıyor ve hiç yaşamamış gibi dünyadan göçüp gidiyorlar.

Düşünmek istediğimiz için düşünmeyiz fakat bir şey bizi düşündürdüğü için düşünürüz. Sartre’ın dediği gibi “düşünmek, daima bir şeyi düşünmektir”. Düşünceye konu olarak yine düşüncenin kendisi verilemez.  Düşünce olaylar, olgular, nesneler üzerinden yürür. Önermeler ve kavramsal ilişkiler bir şey öğretmez. Bilginin tek kaynağı dışımızda olan canlı gerçekliktir. Bütün duyularımızı dışa açacağız.