MUTLULUK HAKKINDA

Mutluluk insanın istedikleri ile yaptıkları arasındaki mesafeniz az olmasıdır. İstenilen ile elde edilen arasında uçurum olursa mutlu olamayız. Tatmin edilmeyen her istek ve arzu mutsuzluk doğurur.  Gerçekleşmeyecek hayali şeylerden vazgeçmeliyiz. Çoğu zaman sahip olduklarımızın kıymetini bilmez, sahip olmadığımız şeyleri isteriz. Mutsuzluğun sebeplerinden biri de kendini başkaları ile kıyaslamaktır.

Mutluluk dış sebeplerden değil iç sebeplerden gelir.  Mutluluk zihinsel bir tutumdur.  Bir süreç ve yolculuktur. Sözümüzün geçmediği, kontrol edemediğimiz, her an elimizden çıkabilecek maddi şeyler bizi mutlu edemez. Gerçek mutluluk etkinliğimizi hissetmektir. İnsanlardan gelecek her türlü olumsuzluklara hazır olarak yaşamalıyız. Onlar bizim istediğimiz gibi değil, kendi istedikleri gibi davranırlar.

İnsan pek mütevazı şeylerle de mutlu olabilir. Yaşamak için zorunlu şeyler dışında sahip olunan şeylerin mutluluğa etkisi pek azdır. Gelirine göre yaşamayı bilmek, zor bir işi başarmak, birisine yardım etmek, üzerine düşen görevi yapmak ve küçük şeylerden zevk almasını bilmek mutluluğun temelidir. Sahip olduğumuz şeylere şükretmeliyiz. Şükran duygusundan yoksun kimse asla mutlu olamaz.

İnsanların çoğu esasında hiçbir şeye yaramayan şeyleri mutluluk aracı sanırlar. Onlara kavuşunca da kısa zamanda bıkar, bir başkasını isterler. Böylece istek ve arzuların ardı arkası kesilmez, içlerindeki boşluk asla dolmaz.

Fazla ciddiyet bütün neşemizi alır götürür, hayatımızı karartır. Bazen her şeye boş vermesini ve kendimizle dalga geçmesini de bilmeliyiz. Çok fazla ince eleyip sık dokumamalıyız. Hiçbir şeyin o kadar fazla önemi yoktur. Kendine gülebilen, kendisiyle dalga geçebilen insanlar büyük insanlardır.